Büyük sanatçıların ve yazarların hayatta iken verdikleri eserler kadar bu dünyayı terk ederken sarf ettikleri son sözler de hep ilgi çeker… O an geldiğinde kiminin dili tutulur, kimisi “son bir cevher” bırakıp gider… Peki ya Rus edebiyatının devleri? Onlar ölüm döşeğinde ne söylediler?

1. Vladimir Nabokov. Oğlu Dmitri kendisine veda ederken Nabokov’un gözleri yaşlarla dolar. Dmitri ne olduğunu sorunca yazar “Bildiğim bir kelebek kanatlandı bile” der. Bunlar Nabokov’un son sözleri olur.

2. Anton Çehov. Almanya’da bir sanatoryumda hayatını kaybeden büyük oyun yazarının son sözleri “Ölüyorum. Şampanya içmeyeli çok uzun zaman oldu” olur.

3. Aleksandr Blok. Eserleri bizde pek az bilinse de Rusya’nın en sevilen şairlerinden biridir Blok. Rusya’nın zor günler geçirdiği 1921 yılında hayatını kaybeden şair bu dünyaya veda ederken “Rusya beni aptal bir domuzun yavrusunu yediği gibi yedi bitirdi” diyecektir.

4. Mihail Zoşçenko. Ünlü mizahçının son sözleri: “Mayakovski haklıydı! Ölmek için geç kaldım. Ölüm zamanında bulmalı insanı”.

5. Rus hicvinin babalarından Saltıkov-Şedrin ölümü “Sen mi geldin, aptal?” sorusuyla karşılar.

6. Fyodor Dostoyevski ölürken karısı Anna’ya seslenir: “Seni sevdim ve bir kerecik olsun aldatmadım; düşüncelerimde bile…”

7. Şair Fyodor Tyutçev. “Rusya akılla anlaşılmaz, arşınla ölçülmez” sözünü tarihe kazıyan Tyutçev’in son sözleri “Kendini ifade edebilmek için doğru kelimeleri bulamamak ne büyük bir işkence!” olur.

8. Mihail Lermontov. Rusya’nın en büyük şairlerinden Lermontov da tıpkı Puşkin gibi bir düelloda hayatını kaybeder. Son sözleri “Bu aptala ateş etmeyeceğim!” olur.

9. Lev Tolstoy: “Hakikati severim.”

10. Nikolay Gogol. Çocukluğunda büyük annesi Gogol’e insanların ruhlarının bir merdiven aracılığıyla cennete yükseldiğini anlatır. Ünlü mizah ve hiciv yazarının son sözleri de “Merdiven, çabuk, bana merdiveni getirin!” olur.